Rozdział 7 - "Spoczywaj w spokoju"

Rozdział 7

"Spoczywaj w spokoju""

Minął tydzień od drastycznego znaleziska w Zakazanym Lesie. Dotychczas nikt oprócz wtajemniczonych nie wiedział kto był sprawcą całej sytuacji. Albus zaczął chodzić mniej zamknięty w sobie, a nawet uśmiechał się do swoich przyjaciół. W tych trudnych chwilach, najwięcej pomocy otrzymał od dobrodusznej Cruciadory oraz zawsze optymistycznej Sectumsempry. Jednak to dzięki tej pierwszej jakoś z tego wyszedł. To zbliżyło ich do siebie. Czasem znikali gdzieś sami na jak to nazywali przyjaciele obojga "randki". Do rzeczy: Po ciężkim i jednocześnie męczącym tygodniu nadszedł czas na równie ciężki weekend. W sobotę miał odbyć się pogrzeb pierworodnego syna wraz z ojcem - Harry'ego i Jamesa Potterów. O poranku cały Hogwart był już na nogach, co zdarzało się raczej rzadko. Uroczystość pożegnania miała odbyć się na hogwardzkich błoniach. Rozpoczęły się przygotowania. Wszystko najbardziej przeżywała grupa przyjaciół.

-Ej, Ava gdzie jest moja kiecka?! - wołała zdyszana porannym bieganiem Sectumsempra

-Skąd mam wiedzieć, mówiłam ci, żebyś rzuciła na swoja szafie zaklęcie to ty stwierdziłaś, że ci się nie chce - odpowiedziała białowłosa

-Dobra, nieważne... Wiem, powinna być w pokoju Teda! - zawołała po czym wybiegła z pokoju Ślizgonki

-Zaczekaj, co twoja kiecka robi u Teda? - zawołała, niestety na próżno Avada.

O dwunastej nauczyciele i uczniowie zebrali się na błoniach, gdzie wszystko było już gotowe. Albus wolał, aby pogrzeb odbył się w małym gronie, ale skoro był to pogrzeb Harry'ego Pottera, oczywiście musiało zjawić się pół świata czarodziejów. Zestresowany mi biegał po zamku nie wiedząc gdzie się podziać. Wreszcie natknął się na Cruciadorę. W towarzystwie przyjaciółki udał się na błonia. W międzyczasie trochę ochłonął. Rose i jej "super zajebista" paczka również byli zmuszeni, by pojawić się na pogrzebie. Pierwszy raz w życiu rudowłosa suka nie zamierzała wyśmiewać się z Albusa i jego przyjaciół. W końcu od dwóch lat podkochiwała się w Jamesie, a jej rodzice to przyjaciele Pottera.
Al wraz ze swoją towarzyszką przybyli w sam raz na rozpoczęcie pogrzebu. Minister Magii wyszedł na środek w celu wygłoszenia mowy:

-Witam wszystkie Czarownice i Czarodziei. Przykro mi, że spotykamy się w tak smutnych okolicznościach... Sam znam ten żal i rozpacz po śmierci kogoś bliskiego. Dlaczego ci dobrzy ludzi muszą odchodzić z naszego świata?! Szczególnie w ten sposób... Albowiem morderstwo to najgorszy, najbardziej nieludzki czyn...

Po kilku godzinach ceremonii, pozostali jedynie bliskie obu Potterom osoby: rodzina, przyjaciele... Po odczytaniu testamentu, z którego wynikło, że Albus otrzymał skrytkę w Gringoccie, Lily pamiątki po swej babce, a Ginny cały majątek wraz z domem, pochód udał się do rodzinnego miasta Harry'ego - Doliny Godryka. Tam miały zostać pochowane ciała na wieczny spoczynek. Tak więc około godz. 17 ludzie zaczęli się rozchodzić. Ginny zaprosiła syna wraz z Crucio do domu na podwieczorek. Młodzi czarodzieje musieli jednak z żalem odmówić, gdyż nawał prac domowych, nauki i obowiązki prefektów wzywały.

Wieczorem:

-O kurwa... -Sectumsempra z wycieńczoną miną weszła do pokoju Teddy'ego i rzuciła się na łóżko. Nie zdziwiła się spotkaniem tam Scorpiusa. Wiedziała, że byli dziś umówieni na wspólne picie, jednak osobiście została zaproszona. Czekali już tylko na Avadę.
-Oj spokojnie. Zdejmuj te szpile, bo wyrzeźbisz dziury w podłodze i nie tylko - odrzekł Scor z żartobliwym uśmieszkiem, odsłaniając swoje nieskazitelnie białe zęby.
-Scor ma rację... Zdejmuj to i odpocznij. Poza tym wiem, ze jesteś wycieńczona... Wszyscy jesteśmy... Po takim dniu... Wyobraź sobie co czuje Alb... - nie dokończył, gdyż w tej samej chwili do pokoju weszła Avada
-Uuu witajcie... Nie przeszkadzam? - zapytała z chytrym uśmieszkiem - Zresztą nieważne. Przyniosłam alkohol na zapomnienie... Stresujący tydzień, ale zaraz się uspokoimy.
-Twój alkohol czyni cuda Ava, nie wiem skąd go masz i czego tam dodajesz, ale jest zajebisty... I nie mam po tym kaca - wykrzyknęła uradowana Secta -No to polej...
Młodzi bawili się do rana. Zrelaksowani i wypoczęci zasnęli około czwartej nad ranem. W tym czasie Albus i Cruciadora zajęli się sobą. Albus w towarzystwie tej dziewczyny poczuł, że da sobie rade z tym wszystkim. Jakoś będzie... I tak zakończył się ten dzień... Może nie pełen przygód, ale na pewno nie zapomną go na długo... Po czymś takim każdy zasługuje na trochę odpoczynku... Ale gwiazdy chciały inaczej... Już niebawem na paczkę przyjaciół czekamy nowe próby, nowe przygody, a nawet nowa znajomość...

😏

Mini spojler

Także ten.
To takie uprzedzenie xD
Alladyn mnie zabije.
planujemy oczywiście kilka tomów i mamy taki taki super pomysł.
Ale trzeba kogoś zabić xd

Także ten.. Kogo zabić?

Almette

Rozdział 6 - Szokujące wieści.

Rozdział 6

"Szokujące wieści"

-Teddy! - zawołała Sectumsempra rzucając się niebieskowłosemu na szyję. Ten delikatnie ją przytulił.

-Przypominam wam, że my tez tu jesteśmy!-zaskrzeczała Crucio, krzyżując ręce na piersi.

-Jak zwykle zazdrosna... Crucio znajdź sobie chłopaka i tyle. Marco Smith jest w końcu wolny. - zaproponowała Avada.  Crucio odwróciła się do niej gwałtownie.

-Co-o?! Jaja sobie robisz? Ja i Marco? Weź on jest z Ravenclawu...  On jest mądry... Rozumiesz? - Kedavra wybuchła śmiechem.

-Och... Jeśli chcesz to pogadam z Albus...

-NIE! On sam ma się mną zainteresować! -mówiła, a jej uszy drgały w różne strony, a ogon ruszał się niespokojnie.

-Jak chcesz... Dobra na śniadanie czas! -zaśpiewała Ava. Poszli na śniadanie , gdzie Snape z trudem rozstała się ze swoim chłopakiem. Rozeszli się do swoich stołów. Avada usiadła obok Scorpiusa.

-Hej Scorp... Gdzie Al? -spytała po nałożeniu sobie na talerz tosta z czekoladą.

-Ponoć źle się czuję. A co? -zapytał i wyjrzał znad Proroka.

-Crucio. - to słowo wystarczyło. Kiwnął głową i wrócił do Proroka. Avada dokończyła jeść. Wtem nadleciała Sowia Poczta. Była przyzwyczajona do listów, bo dostawała w każdą sobotę od Toma. Scorpius też dostał list. Przeczytali.

-Coooo!?! -zawołali oboje przerażeni.

 Droga Avado. Mam nadzieje, że nic nie jesz, ani nie pijesz. Mam dla ciebie dosyć ważną wiadomość, która zmieni twoje życie. Mimo, że ja jestem czarodziejem półkrwi to ty jesteś adoptowana... Tak, to wiem..  W twoich żyłach płynie czysta krew i musimy o nią zadbać. Rozmawiałem z czystko krwistymi rodami i znalazłem dla ciebie odpowiedniego. Pan Scorpius Malfoy zostanie od jutra twoim narzeczonym.  Jego ojciec był bardzo zadowolony tą wiadomością i zgadza się na zaślubiny, które odbędą się po ukończeniu roku. Mam nadzieje, że dogadasz się ze Scorpiusem. Rozmawiałem z Rebeusem Hagridem i Luną Lovegood, zgodzili się oni przydzielić wam osobny pokój małżeński... Bla bla bla... Dalej bełkot o tym jak się czuję i że mam spędzić z tobą ferie... Ale co? Kurwa ,dlaczego? - zapytała z żalem Avada.

-To samo... I ogólnie mamy dla pozorów zachowywać się jak małżeństwo. - zasłonił oczy ręką. Avada natomiast ukryła twarz w dłoniach. Scorpius usłyszał ciche szlochanie. -Ava... Szsz...-pogłaskał ja po głowie. -Uważaj , bo teraz przedstawienie. W końcu pozory. -powiedział i przytulił ją. - No już nie płacz, kochanie. - tym zachowaniem cały stół odwrócił się w ich stronę. Zaraz potem plotki w błyskawicznym tępię rozniosły się po Hogwarcie. Avada  zaszlochała głośniej, ale zaraz otarła łzy z oczu. Nagle pojawiła się przy nich vice-dyrektor uśmiechająca się promiennie.

-Zaprowadzę was do waszego nowego pokoju. - powiedziała łagodnie.

***

-To tutaj. Hasło to : Władza i potęga. - powiedziała i poszła nadal uśmiechając się promiennie. Scorpius wyszeptał hasło i wprowadził znowu szlochająca Avadę. Ta od razu walnęła się na dwu osobowe łoże. Rozszlochała się na dobre.

-Ciii... Już, przestań. - uspokajał ją przytulając. Szeptał jej do ucha miłe słowa, a drugą ręką głaskał jej plecy.
TRZASK!
Avada uderzyła go w twarz.
-Ała! Za co?! - zapytał, łapiąc się za piekący policzek. Kedavra popatrzyła na niego wściekle, zakładając ręce na piersi.
-Musiałam się wyładować. - powiedziała. Chwila ciszy.
-Mogę Cię przytulić? -zapytał. Dziewczyna posłała mu swe najzimniejsze spojrzenie, którego nauczyła się od Toma.
-Czy ty składasz mi niemoralne propozycje?! - krzyknęła i wybiegła do łazienki. Chłopak spojrzał szokowany na drzwi.
-Ja jebie... -westchnął i rzucił się na łóżko. Pokój był nawet ładny. Cały zielony. Łoże miało zielony baldachim z srebrnym szlaczkiem. Meble z ciemnego drewna idealnie wpasowały się w mroczny wystrój pokoju. Delikatne ozdoby na ścianach. Półka blisko biurek była zapełniona książkami. Kufry stało koło łóżek i czekały na rozpakowanie. "Później to zrobię "- pomyślał. Przypominały mu się czasy, kiedy dopiero co zaczął naukę w Hogwarcie.

***

-SLYTHERIN! - krzyknęła Tiara. Nie było to dla mnie zaskoczenia, wszyscy Malfoy'owie trafiają do Slytherinu.  Usiadłem blisko prefekta. Dziewczyna przywitała się ze mną uśmiechając się wesoło.
-Witaj! Scorpius Malfoy ,tak? Nie dziwie się , że Slytherin. - jej uśmiech się powiększył - Ja jestem Kławidja Zukov. -powiedziała z rosyjskim akcentem. Potem obróciła się w stronę stołu nauczycieli.
-Teraz panna Kedavra, Avada. - wiele osób z powyżej czwartego rocznik krzyknęło cicho. Na stołku usiadła blada dziewczyna. Warkocz z białych włosy, leżał już na podłodze. Luna Lovegood założyła na jej głowę Tiarę Przydziału . Po kilkudziesięciu sekundach magiczny artefakt krzyknął. 
-GRYFFI...Nie...Raven...SLYHERIN! - pewnie dziewczyna jest niezwykła.  Zeszła ze stołka i skocznym krokien poszła do naszego stołu. Usiadła koło mnie. Prefekt znowu się przedstawiła.
-Cześć. -zwróciła się do mnie białowłosa. - Jestem Kedavra. Avada Kedavra. -uśmiech.
-Hej jestem Scorpius Malfoy . -uścisnąłem jej rękę.
-Jestem pewna, że  się zaprzyjaźnimy - powiedziała nadal się uśmiechając.

***

Po godzinie białowłosa wyszła z parującej łazienki. Ubrana w atłasową zieloną pidżamę.  Scropius spokojnie spał na łóżku. Na ICH dwu osobowym łóżku. Dziewczyna miała ochotę zepchnąć go z łóżka. Usiadła obok niego. "Znamy się już długo..." - pomyślała gładząc jego włosy, zawijając na palcach - " Kocham Cię jako przyjaciela, tak jak Seccie, lub Cru, nie wyobrażam sobie Ciebie jako męża. Wiedziałam, że mnie Tom za kogoś wyda, ale nie wiedziałam, że teraz i za Ciebie Scorpi. Już jutro zawrzemy przysięgę wieczystą. Ślub na końcu szkoły będzie tylko na pokaz. Jutro już będziemy małżeństwem. Będziemy potrzebować siebie. Będziemy mogli porozumiewać się myślami. Będziemy mieć wspólna moc. A wiesz co jest najgorsze Scorpi? W ciągu miesiąca musimy skosztować małżeństwa. Będziemy musieli, się ze sobą przespać. Stracę z tobą dziewictwo... Śmieszne. Zawsze mówiłam, że nie stracę go do ukończenia szkoły,  Kiedy skończymy naukę, będę musiała urodzić Ci syna, albo córkę. Zawsze chciałam mieć córkę, ale jeśli będę ją miała to będę musiała znowu rodzić. Dziedzic jest ważny. Sądzę, że nasze dzieci będą piękne. Ty jesteś bardzo przystojny, a ja jestem wilą."-myślała rozmarzona.
-Dobranoc Scorpius. -położyła się koło niego. Nie wiedziała, że Malfoy słyszał jej całe przemyślenie. Młodemu mężczyźnie, aż zrobiło się ciepło na sercu.

***

Następnego dnia w Wielkiej Sali było gwarno i głośno, nie żeby tak zawsze nie było, ale tym razem atmosfera w powietrzu była napięta. Młody Malfoy usiadł z gracją na swoim miejscu. Nałożył sobie tosta z serem. Koło niego siedziała Avada i Albus. Rozejrzał się po sali, próbując ogarnąć czemu wszyscy są tak głośno. Myślał, że to wina James'a Pottera, ale nigdzie go nie było. Spojrzał na Albusa , który nerwowo ściskał gazetę, potem Lily Potter, która cicho płakała. Na samym końcu na Ave, która po przeczytaniu Proroka Codziennego była dziwnie nie spokojna.

-Mogę? - zapytał, wskazując ręką na gazetę. Białowłosa kiwnęła głową i podała mu papier.

CZYŻBY TEN-KTÓREGO IMIENIA NIE WOLNO WYMAWIAĆ POWRÓCIŁ?

Nie od dzisiaj wiadomo, że Harry Potter i jego rodzina to wrogowie nr. 1 dla śmierciożerców.

Wczoraj nasza reporterka Anna Sticks odwiedziła Hogwart, gdzie powitała ją zaniepokojona vice-dyrektorka Luna Lovegood. Każdy wie, że do Zakazanego Lasu nie warto się zapuszczać.

Wczorajsze "znalezisko" tylko potwierdza się regułę.

"Byłam wczoraj dokarmiać testrale, ale zobaczyłam coś na polanie, co mnie bardzo zaniepokoiło" - mówi pani Lovegood. "To było straszne, to... To były zwłoki! ".

Tak proszę państwa. Zastępca dyrektora się nie myli. 

Ale kogo to były zwłoki? 

Na polanie znaleziono ciała Harry'ego i Jamesa Pottera! 

Ojciec i syn zostali brutalnie zamordowani, a na ich ciałach był krwawy napis.

"Wróciłem" to było napisane na James'ie Potterze natomiast na Harrym Potterze widniał napis: "Nikt was już nie uratuje." 

Czyżby Czarny Pan powrócił? A może to tylko śmierciożercy? Na te pytania dostaniemy odpowiedź wkrótce. 

___________________________________________

Tak! Do tego zmierzałam! *tańczy* W końcu ich zabiłam! 

Jestem okrutna :> Nie to, że nie lubię Potterów, tylko ktoś musiał umrzeć,a oni byli idealni.

Miałam pomysł, żeby zabić Ginny (nienawidzę jej),ale nie pykło. T.T 

Dodatkowo rozdział troszku dłuższy niż zawsze. 

Rozdzial (jeszcze) nie betowany.

Znak od Merlina!

Kochani czytelnicy !!!

Jeśli spodobał się wam nasz blog dziękujemy Wam za wszystkie wyświetlenia i komentarze (których i tak nie mamy, ale co tam)... A teraz tak bardziej w temacie... Wybaczcie nam te... Niezliczone nieobecności... Nigdy, prze nigdy nie zawiesimy naszego bloga, ponieważ mamy tysiące pomysłów i w dodatku już niedługo akcja się rozkręci, dlatego czekajcie na nowe rozdziały i trzymajcie kciuki... Ogólnie to mamy nawał lekcji, prac domowych, chociaż nie zamierzamy się użalać, gdyż jeszcze kiedyś będzie tego więcej... Dodatkowo to mogą być ostatnie nasze wspólne dni i zamierzamy spędzić je razem (zła pogoda, więcej zajęć dodatkowych itd.) Z Bunią już prawie wcale nie mamy kontaktu... Także czekajcie, czytajcie i komentujcie...W następnych rozdziałach już powinnyśmy przechodzić powoli do sedna... Jednak na tytułową Bitwę musicie jeszcze odrobinkę poczekać... A na razie wysyłamy gorące uściski wszystkim czytelnikom... 💚💙❤

UWAGA: Ten post jest znakiem od Merlina potwierdzającym, że żyjemy i nadal piszemy coś na tym blogu... MACIE DOWÓD NA ISTNIENIE MAGII...

Całuję, Merlin....

 (A tak serio to tylko Alladyn, ale może się nabierzecie... W końcu Prima Aprilis już za... Ymm... Jakieś 6 miesięcy 😊... Ale to tylko taki szczegół )

Lel tu Almette. Alladynie, żebym ja musiała po tobie poprawiać. Tak, więc... To moja wina, że nie ma rozdziałów! Nie wincie Alladyna, to ja, to ja!  Przepraszam! Poprawię wypowiedź Alladyna. Z Bunią w ogóle nie mamy kontaktu, olała nas i tyle. No cóż. Zabijemy za kare jej postać! Nie, nie, żartowałam. Tak więc następny rozdział jest już w połowie napisany. Ale za niedługo się pojawi. Obiecuję na słowo Harcerza. Ten rozdział co będzie wyjątkowo pisze ja sama. Dlatego jeszcze go nie ma :P Alladyn go nawet nie tykał.
Tak więc całuję, Merlin.

Almette.

Rozdział 5 - Rok Piąty

Rozdział 5
"Rok Piąty"

Piętnastoletnia białowłosa dziewczyna szła szybko po korytarzu. Wzrok każdego mężczyzny był zwrócony w jej stronę. Już jej to nie przeszkadzało tak jak kiedyś. Młoda wila właśnie pędziła na lekcje astronomii. W jej teraz fioletowych, prawie granatowych oczach, płynął strach. Jeśli znowu spóźni się na lekcje to centaur ją wywali. Wpadła do sali zanim nauczyciel zamknął drzwi. Dziś lekcje z Krukonami. Usiadła obok jej pierwszej przyjaciółki Sectumsempry Snape. Mimo, że były z innego Domu, bardzo dobrze się przyjaźniły i znały.
-Panna Kedavra -wypluł nazwisko - dziś zaszczyciła nas przyjściem na czas. - wycedził resztę zdania pan Cauthon. Odwrócił się do tablicy i napisał stronę podręcznika.
-Stary cap. - warknęła cicho obelgę Avada, Koleżanka obok pokręciła dezaprobująco głową i otworzyła podręcznik.
-Dziś korzystamy z podręcznika ponieważ niebo i tak jest zachmurzone, więc nic nie będzie widać.- lekcja się zaczęła. Lekcja dłużyła się, ale w końcu dobiegła końca. Avada wystrzeliła jak z procy na korytarz.
-Stary cap. Wredny, perfidny, ghrr. Widziałaś jak się uwziął na mnie na lekcji! Cały czas się mnie pytał! Niektórych rzeczy nawet się nie uczyliśmy. Jak ty możesz fascynować się tymi... Tymi... Pff tym CZYMŚ... - warczała. Faktycznie niebieskooka miała słabość do centaurów i astronomii.
-Spokojnie, nie odpowiedziałaś na tylko jedno pytanie. - uspakajała ją Krukonka.
-No własnie! To aż 10 punktów! Tom mnie zabiję. Mam być najlepsza, obiecałam mu to. Mam nie tracić żadnych punktów tylko je zyskiwać! Jestem żałosna nie umiałam odpowiedzieć na jedno pytanie! Grrrhh. Jak mogę się tak słabo uczyć!? - krzyczała wściekła. - I co się lampisz?! -warknęła na jakiegoś pierwszorocznego Puchona.
-I co się na dzieciach wyżywasz. Po za tym jesteś druga najlepsza w szkole. Tylko Rose Weasley cię przebija. - pocieszała ja Snape.
-To koniec. Możesz mnie zabić. Ta głupia c**a mnie przebija... Zabij mnie błagam.- jęczała. Położyła się na korytarzu i zaczęła się tarzać. Uczniowie przechodzący obok patrzyli się z politowaniem. Avada często tak miała więc się przyzwyczaili.
-Panna Kedavra lepiej wstanie. Podłoga jest zimna. - powiedział zawsze uśmiechnięty profesor Longbottom. Wymieniona posłusznie wstała. Profesor kiwną głową i odszedł.
-Hej! - krzyknął ktoś i rzucił im się na ramię.
-Crucio przestań. Wolałabym, żeby mój kok nadal się trzymał. - zawarczała. Strzepała niewidzialne pyłki z peleryny.
-Oh, nie udawaj cnotki. I tak wiemy, ze gdybyś chciała każdego byś przeruchała. - odezwał się za nimi znienawidzony głos.
-Zamknij się Łasico! - warknęła Sectumspempra.
-Przymknij się lafiryndo. A ty co wilkołacza dziwko się lampisz! - Rose Weasley była dziś w bojowym nastroju. Jutro miał być mecz quidditcha Slyherin vs. Ravenclaw.
-Odpierdol się suko. - Avada popchnęła ją na ścianę. Rudowłosa zasyczała z bólu. - Ja przynajmniej nie mam szlamowatej matki!
-Haha! Ja przynajmniej mam matkę! -zakpiła trzymając się za bolące miejsce. - Ty nie masz matki i ojca. Nic nie wiadomo o tobie i twojej rodzinie! Może sama jesteś szlamą. Kto Cię adoptował? Nie masz nawet jego nazwiska. Ty i ten twój opiekun szlamy! Ty przybłęda! Jak ten Riddle. On tez był szlamowaty! - warczała. Oczy Kedavry na wieść o Tomie zaiskrzyły się niebezpiecznie czerwienią. Wyciągnęła różdżkę z rękawa i skierowała do szyi Weasley. Wypowiedziała swoje imię.
-Nie rób tego! - zapiszczała Crucio. Ten głos ...

***REKLAMA***

Jako, że większość ludzi nie czyta dopisków na końcu postu lub na początku, to my będziemy je dawać w środku posta. A więc, zapraszamy do komentowania naszego bloga, by zostawić po sobie ślad (ale z nas żebraki). Ogółem to mamy kolejne Liebster Blog Award, ale ono pojawi się kiedy dogadamy się z Bunią.

***KONIEC REKLAMY***

Ten głos obudził Avadę z transu. Jej czerwone ze złości oczy spojrzały w brąz  Rose.
-Silencio. - szepnęła Avada. Przyjaciółki Avady parsknęły śmiechem, który tak bardzo kochała. Zatonęła w wspomnieniach.
Rok czwarty. Avada, Sectumsempra i Cruciadora uciekały przed ceuntaurami.
-Secta mówiłam Ci, że z nimi się nie dogadasz! - udawała oburzoną panna Lupin.. Snape potknęła się o gałąź i upadla. Miała rozdarte kolano.
-Będzie blizna. - skwitowała białowłosa.
-Kolejna do kolekcji! - ucieszyła się poszkodowana. Wybuchły śmiechem...
Rok trzeci. Lekcja Obrony Przed Czarną Magią. Obrona przed Boginem.
-Dobrze, a teraz Sectumsempro jak pojawi się twój Bogin powiedz Riddikulus zaczynaj. - wyjaśnił profesor. Dziewczyna popatrzyła na Bogina. Przemienił się w pająka... Dziewczyna zobaczyła wielką Czarną Wdowę.
-O Merlinie. Na Rowene Ravenclaw... -szepnęła i... zemdlała ze strachu. Oczywiście, upadając zahaczyła łokciem o kant ławki. Avada pobiegła do niej najszybciej jak mogła. Zobaczyła ranę i powiedziała z przekąsem.
-Będzie blizna. - ona i Crucia zaczęły się śmiać.
Rok Drugi. Komnata Tajemnic.
-Otwórz się.-zasyczała panna Kedavra.
-Łał. Nie wiedziałam, że umiesz mówić w języku węży. - zainteresowała się Secta.
-No wiesz Snape, Ava ma dużo ukrytych umiejętności o których my pewnie nie wiemy. - powiedziała grobowym tonem Crucio.
-Pewnie tak, Lupin. - znowu śmiech.
-No już wskakujemy do rury. - zachichotała Avada
-Tak jest kapitanie. - powiedziały chórkiem dziewczyny. Avada popatrzyła na nie jak dwie wariatki, ale potem uśmiechnęła się.
-Nie słyszałam!-
-Tak jest kapitanie! -
-Oooo- zaczęły śpiewać razem. - Kto sraczkowaty pod ściekami ma dom?
Rose Weasley!
Kto grzyby i gówna, bo jest brudna chce gryźć?
Rose Wesley! - znowu śmiech.
-Ale teraz na serio, skaczemy. - skoczyły.
-Ała! - usłyszały Crucio i Avada kiedy była na ziemi. - Mam rozciętą łydkę i nie mogę ruszać ręką. -chlipała. Dziewczynki podeszły do płaczącej.
-Pociesze Cię. Będzie blizna. - znowu mimo płaczu śmiechy...
Rok pierwszy. Eliksiry.
-O nie ! - TRZASK.  Sectumsempra zbiła fiolkę. Zaczęła zbierać szkło i przez przypadek położyła rękę na niewidzialnym kawałku szkła. (wtopił się w tło niczym kameleon). -Ałć! - podniosła szybko krwawiącą rękę.
-Ojej! Choć pójdę z tobą do pielęgniarki. Szły przez korytarz.
-Ty pewnie jesteś Avada Kedavra?
-Och, tak. Mów mi Ava.
-Jestem Sectumsempra Snape. - pokiwała wesoło głową. Były już w skrzydle szpitalnym.
-Powiem Ci kochana, że zostanie na pamiątkę blizna. - powiedziała Avada z uśmiechem patrząc na bandaż . Znowu śmiech.
-Ej Ava zawiesiłaś się. -upomniała ją Crucio.
-Hmm? Oh, przypomniały mi się wszystkie urazy Snape .- zachichotały.
-Śmiejecie się z cudzego nieszczęścia!? -udawała oburzona Sectumsempra.
-Już cichaj. Idziemy na błonia. - i wyszły.
-Uwielbiam błonia jesie...Ał... - powiedziała zrezygnowana kiedy potknęła się o kamień i upadła.
-Rozcięłaś sobie kostkę. - zauważyła Crucio.
-Będzie... - zaczęła Ava , ale nie skończyła.
-ZAMKNIJ SIĘ KEDAVRA! -krzyknęła.
-I tak będzie blizna. - skwitowała niewzruszona Avada.
-Kurwa Ava zabiję Cię. -warknęła.
-Ok- znowu śmiech.

***

A więc tak prezentuje się piąty rozdział.

Rozdział betowany

Rozdział 4 - Tiara przydziału

Rozdział 4

"Tiara przydziału"

Kiedy ekspres Londyn-Hogwart zatrzymał się na stacji w Hogsmeade, z wagonów niemal "wyleciały" tłumy roześmianych i podekscytowanych uczniów. Luna, która została zastępcą dyrektora w Hogwarcie zawołała pierwszorocznych:

- Pierwszoroczni do mnie, no szybciej. Pierwszoroczni, tutaj! - rozlegał się jej głos

Już po 15 minutach na stacji nie było nikogo. Nowi uczniowie udali się za byłą krukonką do łodzi, którymi dopłynęli do zamku. Pozostali uczniowie wsiedli do wozów ciągniętych przez testrale (większości uczniów zdawało się, że wozy jadą same, ponieważ testrale widzi tylko ta osoba, która widziała czyjąś śmierć). Sectumsempra szła w parze wraz z nowo poznaną Cruciadorą, z którą zdążyła się już nieco zaprzyjaźnić.

- Sympatyczna ta Luna prawda? - rzekła w łodzi Crucio do niebieskookiej

- Co mówiłaś?... Ach, tak... Jest miła... Nasi ojcowie uczyli ją w Hogwarcie. - odpowiedziała zamyślona koleżanka

- W jakim była domu? - zapytała po chwili wilkołaczka

- Ravenclaw. Aaaa!!! - wrzasnęła czarnowłosa wpadając do wody

- Hahaha - roześmiała się Crucio po czym podała Semprze rękę - Nic ci nie jest? 

- Nie, nic mi się nie stało. Na przyszłość muszę bardziej uważać. - odpodziedziała panna Snape śmiejąc się

Po chwili uczniowie znaleźli się na brzegu. Koleżanki szły jako pierwsze. Kiedy blondynka zobaczyła przemoczoną do suchej nitki Sectumsemprę zapytała:

-O rety! Wpadłaś do wody? Poczekaj, pomogę ci - rzekła, po czym machnęła swoją różdżką wypowiadając jakieś zaklęcie. Dziewczynka poczuła przyjemne ciepło, które  rozeszło się po jej ciele i po chwili stała zupełnie sucha.

- Jak ci na imię? - zapytała Luna swoim słodkim głosem

- Sectumsempra Snape - odpowiedziała i podała kobiecie swoją drobną dłoń - A to jest Cruciadora Lupin - wskazała na stojącą obok dziewczynkę

- Luna Lovegood, zastępca dyrektora w Hogwarcie. - przedstawiła się odwzajemniając uścisk - Snape i Lupin tak? Ty pewnie jesteś córką naszego Mistrza Eliksirów - tu wskazała na Sectumsemprę - a ty córką Remusa i siostrą Teddy'ego, tak? - wskazała na Cruciadorę

- Tak, to my - odpowiedziały dziewczynki jednocześnie

- Wspaniale, no to ruszamy do zamku. - odpowiedziała, po czym odwróciła się i poprowadziła uczniów w stronę zamku Hogwart. Jej przypadł również zaszczyt wprowadzenia uczniów do Wielkiej Sali. Wszyscy uczniowie po wejściu zaczęli rozglądać się po tym ciekawym miejscu. Najbardziej interesujące było sklepienie. Mogło się zdawać, że sala umiejscowiona jest pod gołym niebem. Dokoła czterech stołów unosiły się świece. Nad piątym stołem - nauczycielskim wisiały herby czterech domów - czerwono-złoty Gryffindor z lwem, zielono-srebrny Slytherin z wężem, niebiesko-brązowy Ravenclaw z orłem i żółto-czarny Hufflepuff z borsukiem, a po środku największy, herb Hogwartu z czterema zwierzętami i literą "H" pośrodku, oraz mottem "Draco Dormiens Nunquam Titillandus" ("Nigdy nie łaskocz śpiącego smoka"). Uczniowie ustawili się przed krzesełkiem z Tiarą umieszczonym tuż przed stołem nauczycielskim. Zastępczyni dyrektoa przemówiła do uczniów:

- Będę teraz czytać po kolei nazwiska i imiona uczniów. Wyczytany uczeń podchodzi, siada na taborecie, a ja nakładam mu na głowę Tiarę Przydziału. Po przydzieleniu do odpowiedniego domu siada przy jego stole. Zaczynajmy! 

I tak zaczęła się ceremonia przydziału. Kobieta odczytywała w kolejności nazwiska uczniów. Nagle:

-Avada Kedavra! - na dźwięk tego nazwiska uczniowie zdziwili się. "To niemożliwe", "To jest najpotężniejsze zaklęcie niewybaczalne", "O, Merlinie". Takie teksty szumiały nad Wielką Salą podczas gdy białowłosa dziewczynka siadała na krzesełku. Nagle Tiara zawołała: "SLYTHERIN". Avada wstała i udała się do stołu Ślizgonów. Tym samym sposobem Cruciadora Lupin została przydzielona do Gryffindoru, a Sectumsempra Snape do Ravenclawu. Obie czarownice obiecały sobie jednak, że będą spotykały się na przerwach, będą wysyłać do siebie sowy, oraz odwiedzać się w dormitoriach. Nagle na półmiskach pojawiły się rozmaite dania. Uczniowie zaczęli nakładać sobie takie potrawy jak udka kurczaka, sok dyniowy do picia itp. Zanim uczniowie udali się do dormitoriów, dyrektor Rubeus Hagrid wygłosił przemowę, w której powiadomił uczniów, że wstęp do Zakazanego Lasu jest całkowicie zabroniony, oraz inne zakazy lub informacje dotyczące głównie pierwszorocznych. 

    Crucio weszła do swojego dormitorium, gdzie czekały na nią jej rzeczy. Dzieliła go z niejaką Alice Twining i Zoe Twining. Obie dziewczynki były blondynkami. Alice posiadała duże, zielone oczy i wąskie, blade usta podobnie jak jej siostra bliźniaczka, chociaż ta druga miała brązowe oczy. Były spokojne i na pierwszy rzut oka miłe. Sectumsempra natomiast miała dzielić pokój z Flawią de Luce i Lily Anderson. Flawia okazała się być naprawdę spoko. Podobnie jak Sempra uwielbiała eliksiry i była w nich naprawdę dobra. Lily natomiast uwielbiała astronomię. Cały wieczór dziewczyny spędziły na wspólnej rozmowie, śmianiu się i obgadywaniu nauczycieli. Avada nie miała współlokatorów. Ślizgoni rzadko ich posiadali. Mogła zatem całymi dniami robić to na co tylko miała ochotę. Na razie zajęła się pisaniem listu do Toma. Napisała w nim jedynie, że przydzielono ją do Slytherinu i ma osobne dormitorium. Marvolo był zadowolony z obu tych informacji. Crucio i Sectumsempra były jednak zbyt pochłonięte poznawaniem współlokatorek, żeby pisać listy do ojców.

    I tak właśnie dla niektórych zakończył się pierwszy dzień w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Niebawem przyjaźń pewnej Gryfonki z Krukonką miała wzbogacić się o wyjątkową wilę ze Slytherinu... Co jeszcze wydarzy się u Sectumsempry, Crucio i Avady? Zostańcie z nami!

   

***

Witajcie!

Oto jest kolejny rozdział. Krótki, ale jest. No właśnie... Jest to już czwarty rozdział przygód Sectumsempry, Avady i Crucio. Niedawno na naszym blogu wybiło 200 wyświetleń. Dziękujemy Wam za to, że wchodzicie na tego bloga i czytacie nasze opowiadanie. Chciałybyśmy jednak, abyście zostawili po sobie jakiś ślad i mamy tu na myśli komentarz. Jeśli wchodzicie na naszego bloga, czytacie te wszystkie posty, to zostawcie komentarz, żebyśmy wiedziały, że faktycznie czytaliście. Nie musicie się rozpisywać, bo to my tu jesteśmy od pisania opowiadań (chociaż dłuższe komentarze też chętnie przeczytamy :) ). Wystarczy, że napiszecie czy się wam podobało, co możemy poprawić, i ogólnie jak oceniacie naszego bloga. Pamiętajcie, że nawet najkrótszy komentarz jest dla nas wsparciem, ponieważ wiemy, że ktoś to czyta. :) Poza tym, jeśli chcecie wiedzieć kiedy pojawią się kolejne rozdziały, śledźcie naszego bloga, gdyż niebawem pojawi się konkretny dzień tygodnia i godzina dodawania rozdziałów. To już chyba na tyle z ogłoszeń. Do zobaczenia, pozdrawiamy :*

 

Rozdział betowany.

Rozdział 3 - King's Cross

Rozdział 3

"King's Cross"

Tak, dziś wyruszamy do Hogwartu. Avada obudziła się dziś o wiele wcześniej. Już o 6:00 była na nogach ubrana w szkolne szaty. Biegła po całym dworze i sprawdzała czy wszystko spakowała. Żegnała się również ze śmierciożercami Toma którzy postanowili zostać. Tak, Riddle nadal miał swoich sługusów. W czasie wojny Czarny Pan miał namiętny romans z Złotym Chłopcem. Rozstali się kilka dni przed atakiem rozumiejąc, że ich uczucia są wywołane jedynie ich połączeniem. Voldemort upozorował własną śmierć, by wojna się skończyła. Teraz z Harrym są jedynie dobrymi przyjaciółmi. Wracając do panny Riddle. Gdy wybiła 9:00 ta zeszła pędem na śniadanie.  Przy stole powitała Nagini* i zjadła z prędkością światła. Marvolo przyglądał się z uśmiechem (zasłanianym przez serwetkę, bo jakże by inaczej) młodej dziewczynce. Chrząknął.
-Avado, jak wiesz nie jestem zbytnio lubiany...-zakpił z siebie - Nosząc moje nazwisko było by to podejrzane. Tak więc w Hogwarcie nazywasz się Avada Kedavra.  Twoja historia. Mieszkasz w sierocińcu. Rok temu - 12 sierpnia na wakacjach straciłaś rodziców. W mugolskim hotelu napadło na was dwóch zbirów. Podczas gdy jeden z nich rzucał na ciebie zaklęcie zapomnienia, drugi uśmiercał twoich rodziców. Kiedy ministerstwo wykryło Zaklęcie Niewybaczalne, aurorzy zjawili się natychmiast. Złapali czarodzieji. Kiedy pytali o twoje imię ty w oszołomieniu powtarzałaś jedyne pamiętane słowo" Avada Kedavra. Jakieś pytania? - Avada milczała. Jednak po chwili odezwała się:
-Powiedziałeś po części prawdę. Tylko nie wsponiałeś o dementorach...
-Twój dar musimy ukrywać. - powiedział. W ciszy dokończyli posiłek.
W tym samym czasie w domu rodziny Snape:
    Sectumsempra cała podekscytowana wstała z łóżka i w podskokach podbiegła do szafy. "Co by tu na siebie włożyć" pomyślała i zawołała skrzata domowego Maxa.
- Wiesz, że nie lubię wykorzystywać skrzatów, ale musisz mi pomóc. - rzekła od razu gdy mały zielonkawy stworek z odstającymi spiczastymi uszami i o dużych oczach aportował się z trzaskiem po środku pokoju dziewczynki.
-  Oczywiście panienko. - skrzat skłonił się nisko na co niebieskooka upomniała go - W czym mogę służyć panienko. - dodał tym razem bez ukłonu
- Mógłbyś mi pomóc wybrać ciuchy na dziś. To dla mnie ważny dzień, dziś udaję się pierwszy raz do Hogwartu - ostatnie zdanie powiedziała z szerokim uśmiechem - Chcę, aby kreacja była elegancka, ale niezbyt sztywna i żeby podkreślała moje długie nogi i szczupły brzuch.
- Dla panienki wszystko. Może ta koszula i te spodnie? - wskazał na luźną koszulę w czarno-białą kratę z rękawem do łokcia i długie, bordowe poprzecierane spodnie.
- Idealne! Może nie są zbyt eleganckie, a koszula jest bardzo luźna, ale przecież i tak muszę ubrać swoje szaty, więc co mi szkodzi. Możesz już iść - ostatnie zdanie powiedziała już prosto do skrzata. Kiedy ten zniknął zdjęła swoją czarną jedwabną pidżamę i ubrała doradzone jej ciuchy. Włosy rozpuściła tak, że opadały na jedno ramię. Na stopy założyła czarne baleriny z małą kokardką i zeszła na śniadanie.
    Córka Lupina i Nimfadory jak zwykle na nogach była już od 6 rano. Bez chwili zawachania założyła ciemnoszarą bluzkę "mgiełkę", a na nią swój ulubiony czerwony sweterek. Crucio ogólnie uwielbiała kolor czerwony. Do tego dobrała czarną spódniczkę, cieliste rajstopy i granatowe trampki. Włosy związała w luźnego kucyka. Przyszła pora na... no właśnie... Wilkołaczka posiadała pewną rzecz, która w ogóle nie pasowała do normalnego człowieka... Uszy. Och, tak! Średniej wielkości, pokryte brązową sierścią wilcze uszy. Powstały one w wyniku zmieszania wilkołaka z metamorfomagiem. Teddy, jej brat odziedziczył po matce dar metamorfomagii. Jego siostra natomiast była wilkołakiem po tacie. Posiadała  parę wilczych uszu i ... Ogon. Lubiłe je, dodawały jej uroku, jednak wiedziała, że będą środkiem kpin w Hogwarcie. No właśnie, a propo Hogwartu. Dziewczynka spojrzała na zegarek. Na zegarze wybiła 6: 30. "Mam jeszcze mnóstwo czasu" pomyślała i zeszła na śniadanie. Po śniadaniu sprawdziła jeszcze swój kufer i gdy upewniłą się, że spakowałą już wszystko,  postanowiła zagłębić się w książce "Quidditch przez wieki"... Ale ona chciała być w drużynie quidditcha. Na szczęście tata obiecał kupić jej miotłę na święta...
Kilka godzin później:
    Było za piętnaście jedenasta kiedy Avada, Sectumsempra i Crucio pojawiły się na King's Cross z zamiarem przejścia przez barierę. Nawet nie wiedziały o swoim istnieniu. Niebawem wszystko miało się zmienić.
 Młoda Snape przechadzała się po pociągu szukając wolnego przedziału.  Koło niej biegały inne dzieci ubrane w czarne szaty. Ah, jak ona nie mogła się doczekać Hogwartu. Znalazła wolny przedział. Usiadła i wyjęła z kufra książkę. Transmutacja. w domu trochę ćwiczyła, ale nie wychodziło jej. Sama zawartość książki była nudna, a praktyka jeszcze gorsza. Do przedziału zapukała dziewczyna. Brązowe oczy i włosy i... USZY?!
-Emm... Hej! Mogę się przysiąść? - zawołała. Snape kiwnęła głową.
-Hm. Cześć, jestem Sectumsempra Snape. - powiedziała czranowłosa.
-Hy! Też zaklęcie! Jestem Cruciadora Lupin, ale mów mi Crucio. - uśmiech rozszerzył się na jej twarzy. Drzwi do przedziału otworzyły się.
-Coś wam podać skarby? - zapytała otyła kobieta.
- Poproszę... Po jednym ze wszystkiego. - powiedziała Sectumsempra i podała pieniądze.
-Łaał. Zbierasz karty z żab?,
-Nie, jeśli chcesz to możesz sobie wziąć. Ale zostaw mi głowę żaby. - roześmiały się wesoło.

Natomiast w innym wagonie i pustym przedziale siedziała młoda wila. Białe warkocze opadały na ramiona, a twarz była zarumieniona od słońca wpadającego przez szybę. Młoda dziewczynka śpiewała cicho:

Laleczka z saskiej porcelany.
Twarz miała bladą jak pergamin.
Nie miała taty ani mamy
i nie tęskniła ani ,ani...
... A w niej zabiło małe serce,
co nie jest taką prostą sprawą.
I śniła, że dla niego tańczy,
a On ukradkiem bije brawo...
...Laleczka z saskiej porcelany,
maleńka, śliczna pozytywka.
Lecz jakże kruche bywa szczęście
w nietrwałym świcie z porcelany.
Złośliwy wiatr zamknął okno
i książę rozbił się na amen...
...Laleczka z saskiej porcelany.
Twarz miała blada jak pergamin.
Na zawsze odszedł ukochany,
a Ona wciąż tęskniła za nim.*

Nie była świadoma, że jej piękny śpiew, rozchodził się z powietrzem po pociągu i omamiał wszystkich.
W przedziale panny Snape i Lupin...
Dziewczyny bawiły się w najlepsze, gdy do przedziału weszła rudowłosa dziewczyna. Rose Weasley.
-Och, przepraszam. - powiedziała zakłopotana i wychodziła. - O ch*j, ale Wieś-Party**. - dodała widząc słodycze i otwarte księgi. Wyszła. Dziewczyny popatrzyły po sobie i ponownie roześmiały się.

*Laleczka z Saskiej porcelany.
** Heh. Sytuacja była z miesiąc temu jak ja(Alemtte) i Alldanym byłyśmy na basenie. Alladyn nie miała kostiumu więc kąpała się w bieliźnie. Byłyśmy pod natryskami i jakieś dziewczyna ta do nas "O kurwa Wieś-party". Alladyn nie wyglądał jakoś źle, ale wiadomo każdy się do czegoś uczepi ;)
Rozdział nie betowany.

Rozdział 2 - Przygotowania do wyjazdu

Rozdział 2

"Przygotowania do wyjazdu"

   Nastał kolejny dzień nad Wielką Brytanią. Jak zwykle niebo otoczone zostało warstwami szarych chmur, po których nie można było spodziewać się niczego poza deszczem. Jutro miał nastać wielki dzień zarówno dla Avady, Crucio jak i Sectumsempry. To właśnie jutro wsiądą do Ekspresu Londyn-Hogwart aby rozpocząć  rozpocząć przygodę życia. To właśnie jutro wkroczą na pierwszy stopień do dorosłości. Poznają zakamarki Hogwartu, jego błoni, zostaną przydzielone do odpowiednich domów i takie tam. Niestety wiąże się to także z długimi przygotowaniami i nieprzespanymi nocami z powodu ekscytacji zbliżającej się daty 1 września. Najspokojniej przeżywała to Avada:

   Dziewczynka o długich, białych włosach i mieniących się wszystkimi kolorami tęczy oczach właśnie wstała z łóżka. Odsłoniła zasłony i przyjrzała się otaczającemu ją światu. Tu, w sercu Londynu było co podziwiać. Dokoła wszędzie chodzili jacyś ludzie. Było mnóstwo sklepów, co prawda drogich, ale rodzinę Riddle było stać na wszystko. To miasto dosłownie tętniało życiem! Właśnie za to Avada kochała je najbardziej. Po chwili jednak panna Riddle uświadomiła sobie, że jest już godzina 11, a ma jeszcze tyle rzeczy to załatwienia przed wyjazdem do Hogwartu. Niestety trzeba było oderwać się od słodkich marzeń i wziąć do roboty. Dziewczynka podeszła do drewnianej komody, która stała tuż obok jej łóżka i wyjęła z niej ubrania. Założyła je, a swoje włosy związała w grubego warkocza po czym zeszła na śniadanie.

     Crucio natomiast wstałą bardzo wcześnie, bo już o 6. 30. Prawie zawsze wstawała o tej porze.
Ostatniej nocy nie spała spokojnie. Zbliża się bowiem pełnia. Wilkołaczka przeżywa ją ponoć nawet lepiej niż jej ojciec Remus, ale i tak mocno się stresuje. Na dodatek to jej ostatni dzień przed wyjazdem do Hogwartu. Brązowowłosa zdrzemnęła się jeszcze pół godzinki po czym w różowej pidżamie zeszła na śniadanie. Następnie wróciła na górę, zabrała swoje rzeczy i udała się w stronę łazienki. Zanim się obejrzała było już grubo po jedenastej.
      W tym samym czasie pewna drobna miłośniczka eliksirów ledwie otworzyła oczy. O tak. Sectumsempra nie była rannym ptaszkiem, ale i tak wolała poranki od zmierzchów. Od nich bowiem zaczynał się nowy dzień. We wsi, którą zamieszkiwała z Severusem od rana świeciło słońce. Dziewczynka odwróciła obolałą główkę i zobaczyła na zegarze ściennym godzinę 11. "Chyba powinnam już wstać i się troszeczkę ogarnąć" pomyślała. Jak powiedziała tak zrobiła i zaraz zniknęła za drzwiami łazienki z górą rzeczy w jej kościstych ramionach. To oznaczało tylko jedno. Przez najbliższą godzinę nie należy nawet marzyć o wolnej łazience. Po niepełnej godzinie czarnowłosa wyszła z łazienki i zeszła na śniadanie, gdzie czekał na nią ojciec.
- Max* przygotował śniadanie. Zjedz je szybko i ubieraj się, bo lecimy na Pokątną. - rzekł od razu Snape
- Jasne. A po co udajemy się na Pokątną? - zapytała Sectumsempra
- Potrzebujesz jeszcze kilka drobiazgów do Hogwartu. Mi także przyda się kilka tamtejszych gadżetów.
- Skoro tak, to jem i już nas tu nie ma - odpowiedziała z uśmiechem, który szybko został odwzajemniony przez byłego profesora eliksirów.
Dochodziła 13, kiedy Severus złapał swoją latorośl za ramię i teleportowali się z trzaskiem nieopodal banku Gringotta.
- Zacznijmy od naszych galeonów. Za coś przecież musimy to kupić, prawda? - zapytał z entuzjazmem ojciec niebieskookiej, po czym ruszyli ku wysokim, rzeźbionym drzwiom banku.
Następnie przyszła kolej na odwiedzenie Magicznej Menażerii. Stara sowa rodziny Snape już od dawna była osłabiona, a kilka dni temu wyzionęła ducha, więc należało kupić nową.
- Ale przecież ja mam sowę. - zawołała tuż przy wejściu do sklepu Sectumsempra
- Ty masz, ale ja nie. - odpowiedział natychmiast jej ojciec i ruszył szybkim krokiem w stronę klatki z dużą sową śnieżną - Poproszę tę sowę. Będzie idealna. Ile płacę?
- 10 galeonów. - powiedziała z uśmiechem młoda sprzedawczyni i przyjęła pieniądze. - Dziękuję, miłego dnia.
- Wzajemnie, dowidzenia. - dodał Severus wychodząc.
I tak minęły im następne trzy godziny. Kupili jeszcze kilka ozdób do ich domu, pióra i atrament dla Sectumsempry, udali się do kawiarenki gdzie niebieskooka po raz  pierwszy napiła się piwa kremowego i udali się do domu.
      W tym samym czasie Crucio pakowała do swojego kufra wszystkie niezbędne w Hogwarcie przedmioty. Niestety jej kufer okazał się być niezbyt pojemny, więc były profesor OPCM rzucił na niego odpowiednie zaklęcie.
       Podobnie było u Avady i Sectumsempry. Białowłosa już od samego rana pakowała się w swój kufer, na który również rzucono zaklęcie. Córka mistrza eliksirów nie miała jednak aż tak dobrze, bowiem pół dnia spędziła na zakupach z ojcem. Wieczorem, wyczerpane całym dniem ostatecznych przygotowań i dopinania wszystkiego na ostatni guzik, dosłownie rzuciły się na łóżka.
- No i jak, cieszysz się na swój pierwszy rok w Hogwarcie? - zapytał Remus swoją latorośl
- Cieszę, ale martwię się o pełnię... co będzie jak sobie nie poradzę? - odpowiedziała z niepewnością w głosie brązowowłosa
- Poradzisz, jesteś silna, a poza tym załatwiłem sobie z dyrektorem, że będziesz miała pokój tylko dla siebie, bez współlokatorów. - rzekł natychmiast z uśmiechem wilkołak
 W tym samym czasie w posiadłości Riddle'ów:
- Avado. Jutro na za piętnaście jedenasta masz być na peronie 9 i 3/4. - powiedział poważnym głosem blady mężczyzna do niskiej dziewczynki.
- Oczywiście Tom - odpowiedziała zmęczona Kedavra i po chwili pogrążyła się we śnie.
 W tej samej chwili w domu rodziny Snape:
- Księżniczko, jutro wstajesz wcześnie i udajemy się na peron 9 i 3/4 - zawołał z entuzjazmem Severus
- Jasne tato, ciekawe czy mi się tam spodoba, czy poznam kogoś fajnego, do jakiego domu trafię... - zamyśliła się czarnowłosa
- Och, spodoba ci się i  jestem pewien, że kogoś takiego poznasz... A jeśli chodzi o dom to pewnie Slytherin, ja w nim byłem - odpowiedział po czym ucałował córkę w czoło i wyszedł
"Mam taką nadzieję" pomyślała dziewczynka i zapadła w sen.
     Wszystkie trzy zasnęły spokojnie, nawet nie myśląc o tym, że właśnie jutro rozpocznie się ich wielka przyjaźń... że kiedyś dokonają wielkich czynów... że podbiją serca hogwardzkich chłopców i wywołają zazdrość u hogwardzkich dziewcząt...że będą uczestniczyć w III bitwie o ten zaczarowany zamek.  To właśnie jutro rozpocznie się ich przygoda... Wielka przygoda w murach najlepszej szkole magii i czarodziejstwa - w Hogwarcie.

*Max -  w opowiadaniu jest to skrzat domowy rodziny Snape.

Z okazji rozpoczęcia wakacji nowy rozdział <3
 

Rozdział nie betowany

Rozdział 1 - Pierwsze spotkanie

Rozdział I 

"Pierwsze spotkanie".

    -Avado! Dzisiaj idę na Pokątną po twoje rzeczy do Hogwartu. - zawołał blady mężczyzna do niskiej dziewczynki.

- A ja nie idę Pa... Tom? - zapytała białowłosa z zawachaniem.

- Nie, nie idziesz - odpowiedział spokojnie - Byłoby to niemal podejrzane gdyby białowłosa dziewczynka o nazwisku Avada Kedavra chodziła sobie po Pokątnej. Wychodzę o 15 lub wcześniej - oznajmił z zamiarem odejścia

***

-Crucio, Teddy, dziś jedziemy na Pokątną. Musicie kupić sobie wszystko, co potrzebne wam jest do szkoły.Wychodzimy ok. 15 - oznajmił z entuzjazmem Remus Lupin

- A skąd mam znać listę tych rzeczy? - zapytała wysoka dziewczynka z uszami wilka

- Spis był dołączony do listu, w którym poinformowali cię, że zostałaś przyjęta do Hogwartu. Ty go w ogóle czytałaś? - zapytał jej rok starszy niebieskowłosy brat

- No... - zmieszała się brunetka - Przeczytałam informację o przyjęciu mnie, ale z podniecenia poszłam spać... a reszta mi jakoś umknęła - odpowiedziała nadal skrępowana wzrokiem brata

- Dobra nieważne, nie patrz tak już na mnie, OK? - zapytał i klepnął przyjacielsko w ramię

- OK. - odpowiedziała, tym razem z uśmiechem Crucio po czym przytuliła brata

***

-Księżniczko, lecimy na Pokątną. Potrzebujesz rzeczy do szkoły. - oznajmił Severus

- Jasne tatusiu. - odpowiedziała z uśmiechem Sectumsempra

- To szykuj się i o 15 wychodzimy. Obiad zjemy na Pokątnej. - rzekł były nauczyciel i odszedł

- Zapowiada się ciekawie - powiedziała tym razem sama do siebie czarnowłosa.

Kilka godzin później:

-  Dobrze, to gdzie idziemy najpierw? - spytała swojego ojca niska, blada dziewczynka.

- Pokaż mi tą listę, już nie pamiętam co mają posiadać pierwszoroczni... - odpowiedział Severus i przyjął od córki pergamin, na którym widniał tekst:

HOGWART

SZKOŁA

MAGII I CZARODZIEJSTWA

UMUNDUROWANIE

Studenci pierwszego roku muszą mieć:

1. Trzy komplety szat roboczych (czarnych)

2. Jedną zwykłą, spiczasta tiarę dzienną (czarną)

3. Jedna parę rękawic ochronnych (ze smoczej skóry lub podobnego rodzaju)

4. Jeden płaszcz zimowy (czarny, zapinki srebrne)

   UWAGA: wszystkie stroje uczniów powinny być zaopatrzone w naszywki z imieniem

PODRĘCZNIKI

Wszyscy studenci powinni mieć po jednym egzemplarzu następujących dzieł:

Standardowa księga zaklęć (1 stopień) Mirandy Goshawk

Dzieje Magii Bathildy Bagshot

Teoria Magii Adalberta Wafflinga

Wprowadzenie do transmutacji (dla początkujących) Emerika Switcha

1000 magicznych ziół i grzybów Phyllidy Spore

Magiczne wzory i napoje Arseniusa Jiggera

Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć Newta Scamandera

Ciemne moce: poradnik samoobrony Quentina Trimble'a

POZOSTAŁE WYPOSARZENIE

1 różdżka

1 kociołek (cynowy, rozmiar 2)

1 zestaw szklanych lub kryształowych fiolek

1 teleskop

1 miedziana waga z odważnikami

Studenci mogą mieć także zwierzę  (max. 3)

PRZYPOMINA SIĘ RODZICOM, ŻE STUDENTĄ PIERWSZYCH LAT NIE ZEZWALA SIĘ NA POSIADANIE WŁASNYCH MIOTEŁ

- Dobrze, więc, zatem kupimy różdżkę... - powiedział Snape po czym skierowali się do sklepu Ollivandera razem z Remusem i jego córką Crucio u boku.
-Ja do Ollivandera wpadnę później. Pójdę teraz po książki. Spotkamy się na Nokturnie - rzekł Tom

u Ollivandera:

... Sectumsempra poczuła przyjemne ciepło, które przeszyło jej delikatną rączkę. Tak, to zapewne ta różdżka jest mi przypisana - pomyślała. W tym samym czasie córka Lupina, którego dziewczynka znała jedynie z opowiadań ojca, wybierała różdżkę dla siebie.
-Chyba ta jest w porządku, czuję to. - powiedziała po krótkiej chwili latorośl mistrza eliksirów
- Hmmm, tak też to widzę... Czereśnia, rdzeń z włókna smoczego serca, 12 cali. Mało elastyczna z ozdobnymi wycięciami. Pasuje do ciebie - odpowiedział siwy mężczyzna.
Crucio wybrała różdżkę z drewna bukowego, z rdzeniem z pióra feniksa, 13 calową i giętką.
- Dobrze, to teraz idziemy do Madame Malkin, co? - spytał wilkołak
- W porządku, a potem na Nokturn - odpowiedział Severus po czym ruszyli w kierunku wyjścia.
Kiedy kupili już wszystkie niezbędne rzeczy, przyszedł czas na odwiedzenie ulicy Śmiertelnego Nokturnu.
-Co zamierzamy kupić na Nokturnie? - zapytała Crucio Severusa i Lupina
- Różne rzeczy, ale przede wszystkim zwierzaki dla was. Mają tam większy wybór, a poza tym jest tanio i legalnie. - odpowiedział Mistrz Nietoperz i ruszyli w stronę sklepu zoologicznego.
Na pierwsze wrażenie sklep wydawał się być nieco ponury, jak zresztą wszystko na nokturnie. W rzeczywistości tętniał życiem. Sowy, koty, ropuchy, a także szczury, pająki, węże, kameleony i inne stworzenia siedziały w swych klatkach czekając na nowego właściciela.
- Och, tato! Tu jest tyle zwierząt! Jaka śliczna sowa! Bierzemy ją... - oznajmiła brązowooka, po czym podbiegła do klatki z wielką sową uszatą, a sprzedawczyni spojrzała na nią z niesmakiem.  - Tego kota też, tato!
- Dobrze, spokojnie, kochanie. A w ogóle to gdzie jest Tom, miał tu na nas czekać.- zapytał Lupin.
- Pewnie ma dużo spraw na głowie. Spokojnie, raczej się nie zgubi.- zapewnił Mistrz Eliksirów, czarodzieje pokiwali z uznaniem głową.

-Tato, a ja chcę taką sowę.... - rzekła Sectumsempra - I TEGO KAMELEONA!!! - niemal krzyknęła na widok wspaniałego kameleona w terrarium
- To jest magiczny kameleon, potrafi wtopić się  w tło nie tylko w naturalnym otoczeniu. - wyjaśniła dziewczynce sprzedawczyni.
- Dobrze, ile to będzie łącznie? - spytał Severus
- 21 galeonów. 15 za kameleona, a reszta za sowę.- powiedział sprzedawca. Severus zapłacił za oba zwierzęta.

***

-Tom? Wróciłeś już? - zapytała dziewczynka - Idź już - zasyczała do czarnego węża ukrytego pod dywanem. Czarny Pan stanął jak wryty.

-Rozumiesz mnie? - zapytał w mowie węży. Avada kiwnęła głową. Tom uśmiechnął się do siebie.  Czar adopcyjny zadziałał, aż za dobrze.

-Ubieraj się idziemy na Nokturn kupić Ci rzeczy. - powiedział. Białowłosa wolała o nic nie pytać. Założyła szybko zielone baletki i pobiegła za opiekunem.  Stanęli na polanie przed ich Dworem. Avada złapała za ramie Riddle'a jak ten jej kazał. Poczuła szarpnięcie w pępku i straciła grunt pod nogami. Nie trwało to długo. Uderzyła w ziemię i gdyby nie ramię Toma na pewno by upadła. Marvolo złapał ja za rękę i poprowadził do sklepu z różdżkami pana Powella. W sklepie było dosyć ciemno. Dokoła stały pudełka z różdżkami poustawiane w kolumny.

-Oh! Tom Riddle- zawołał starszy mężczyzna.

-Witaj, Axely. Przyszedłem tu z Avadą. - powiedział szkarłatnooki, puszczając rękę dziewczynki.

-Witam. - szepnęła odgarniając grzywkę z oczu.

-A niech mnie! Avada Kedavra we własnej osobie. Przeżyła Avadę, ale nie zabłysła jak Harry Potter.- mówił z entuzjazmem siwowłosy. - Na pewno znajdziemy dla ciebie świetna różdżkę. Zobacz tą. - podał jej 20 calową różdżkę. Była dla niej dosyć duża. Machnęła różdżką.  Okno przy drzwiach wybuchło, a sam magiczny patyk wypadł jej z ręki.

-Och, no cóż... Zobacz tą. To ostatnia różdżka z tego rzadkiego drewna. Arakuraii  ,15 cali, rdzeń z kawałka rogu i pióra ostatniego alicorna, giętka, wygodna, przeznaczona do wielkich czynów. - Avada wzięła różdżkę do ręki. Poczuła przyjemne mrowienie. To uczucie było wspaniałe.

-Ta, jest dobra. - szepnęła. Tom uśmiechnął się, ale starzec nie był taki szczęśliwy. Ta różdżka była stworzona dla czarodzieji  czarnomagicznych. Może to oznaczać bardzo złe rzeczy z przyszłością. Zdziwiło go, że dziewczynka dziwnie przyciągała go. Przyglądał się jej bladej skórze i białym włosom. Zaraz! Białe włosy i blada skóra...?

-Mam pytanie, Tom. - nie czekając na przyzwolenie zapytał - Czy ona jest wilą?

-Tak. A co pociąga Cię staruszku? - zaśmiał się Czarny Pan. Powell uśmiechną się jedynie. Riddle'owie wyszli ze sklep i poszli na poszukiwania innych rzeczy do Hogwartu. Bo w końcu za tydzień trafi tam jego panna Kedavra.

Rozdział nie betowany

Liebster Blog Award

Jeeej! Zostałyśmy nominowane do Liebster Blog Award  przez Avade Kedavre z bloga Make my day. Change my life.

Pytania, które otrzymałyśmy:

1. Jakie jest twoje ulubione miejsce w domu?

- Łazienka (dla Alladyna)

-Kuchnia (dla Almette i Bunii)

2. Dokonaj wyboru: Być w Hogwarcie, ale być mugolem lub Być czarodziejem, ale nie dostać się do żadnej szkoły magii.

- Być czarodziejem, ale nie dostać się do żadnej strony magii (dla Wszystkich)

3. Co lubisz jeść?

-Pizza (dla Alladyna)

-Kebab (dla Almette)

-Mięso (XD) (dla Bunii)

4. Jaka jest twoja ulubiona książka z serii Harry Potter?

-"HP i Zakon Feniksa"; "HP i Insygnia Śmierci" (Alladayn)

-"HP i Komnata Tajemnic" (Almette i Bunia)

5. Do jakiego domu zostałbyś przydzielony?

-Ravenclaw (Alladyn)

- Slytherin (Almette)

-Gryffindor (Bunia)

6. Hogwart, Durmstrang czy Beauxbatons?

Wszystkie jesteśmy zgodne HOGWART!!!

7. Twoja ulubiona postać z Harry'ego Pottera.

-Severus Snape (Alladyn)

-Tom Marvolo Riddle (Almette)

- Remus Lupin (Bunia)

8. Jaki czytałaś ostatnio ff  i czy polecasz go?

Hp nowy rozdział - Drarry (Almette)

Kropla miłości znaczy więcej niż ocean rozumu. - Dramione (Alladyn)
Gorycz Kłamstw Drarry (Bunia)

9. Twój dom płonie. Możesz zabrać z niego jedną rzecz. Jaką? (pomiń żywe stworzenia)

Różdżki :P (Wszystkie)

10. Jak sądzisz jakiego miałabyś animaga?

-Wilk ( Bunia)

-Kruk (Alladyn)

-Wąż (Almettte)

11. Kim byś chciała być w świecie magii?

-Czarną Panią (Almette)

- Nauczyciel w Hogwarcie (Alladyn)

-Sprzątać ulice (Bunia) xD A tak na serio to aurorem :D

Nominuję
Harry Potter Nowy Rozdział
Niniejszym proponuje orgie
Kochać za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości. 

1. Opisz jaką masz różdżkę
2. W jakim domu jesteś w Hogwarcie?
3  Czytałeś/aś  wszystkie części Harry'ego Pottera
4. Twój ulubiony parring?
5.Jaką posta najbardziej lubisz zHarry'ego Pottera?
6. Lubisz srać?
7.  Jesteś hetero, bi czy homo?
8.  Ulubiony smak lodów.
9. Co najbardziej urzekło Cię w książkach o HP?
10.  Ulubiona gra?
11.  Co było pierwsze? Popiół czy feniks?

Prolog

-Avado! - zawołał męski głos. Do  czarnego pokoju wkroczył wysoki i blady mężczyzna. "Ubrany" w szkarłatne oczy i kruczoczarne włosy.

-Tak, proszę pana? - zapytała niska dziewczynka. W jej oczach delikatnie falowały kolory - niebieski z fioletowym. Biała skóra, była przybrana o rumieńce, który wpływały na twarz Avady za każdym razem, gdy rozmawiała z byłym Czarnym Panem.

-Nie mów tak do mnie! - warknął, ale zaraz potem dodał łagodniejszym tonem - Mów do mnie, Tom, albo Marvolo. Mam dla ciebie niespodziankę. - uśmiechnął się przyjaźnie. Podał jej list.

-To list od wujka Harry'ego? - zapytała i przyjęła list w drobne rączki. Otworzyła list i przeczytała. Z każdym przeczytanym słowem jej oczy zmieniały barwę na bardziej złotą. Kiedy przeczyta list z jej gardła wypadł pisk szczęścia. Białowłosa zaczęła biegać w kółko po dużej sypialni. Jej długi warkocz obijał się o różne rzeczy. 

-Kiedy pójdziemy na Pokątną? - pytała skacząc w miejscu.

-W sierpniu. - zapewnił Tom.

-Dziękuję. - powiedziała i pierwszy raz przytuliła starszego czarodzieja. Marvolo uśmiechnął się mentalnie i pogłaskał Avade po głowie.

***

-Crucio! Kochanie! - zawołał Remus ochrypłym tonem. Był trochę zmęczony po pełni, ale nie chciał pokazywać tego córce.
-Tak, tatusiu? - spytała wstając z drewnianej podłogi. Odłożyła kartki i kredki na biurko. Wilkołak był dumny, że jego córka zawsze po sobie sprzątała. Podał jej list bez słowa. Dziewczynka szybko otworzyła kopertę i przeczytała zawartość. Uszy ruszyły pochyliły się troszkę ku przodu. Na twarzy wyrósł jej uśmiech.
-Dostałam się! - zaśpiewała rzucając list w powietrze. Podskoczyła i złapała go znowu.
-W sierpniu pójdziemy na Pokątną. Spotkasz tam Toma i Snapę, oczywiście - wraz z jego latoroślą. Tom tez ma córke, ale jej na razie nie spotkasz. - uświadomił ją ojciec.
-Tym Tomem? Tomem Marvolo Riddle? I jego córka! Pewnie ma dużo mocy po takim ojcu, - powiedziała z zaciekawieniem. Remus przejechał po uszkach i uśmiechnął.
-Panna Riddle jest potężna sama w sobie, dodatkowo czar adopcyjny dopełnił swoje. Ale córka Severusa też jest silna. Wszystkie jesteście.- zapewnił ją Remus.
-Ja pewnie jestem najsłabsza! - zapłakała dziewczynka.
-Jesteś bardzo silna kochanie! Można to zobaczyć po tym jak przechodzisz pełnie. Dajesz sobie rade lepiej od mnie! -pochwalił ją ojciec.
-Ha! Wreszcie przyznałeś, że jestem w czymś lepsza! Dawaj 10 galeonów! - posłała mu rozbrajający uśmiech. Ojciec mruknął coś pod nosem i dał jej należną zapłatę. Po czym wyszedł z pomieszczenia.

***

Sectumsempra właśnie wykonywała zadane jej pracę przez swojego ojca.  Eliksiry to coś co kochali obydwaj. Krucha dziewczyna kończyła swój eliksir, kiedy w podskokach do pracowni wpadł ojciec. Panna Snape patrzyła z przerażeniem w oczach jak jej ojciec tańczy z listem dzierżącym w ręku. Severus rzucił na ladę kopertę. Dziewczyna spojrzała niepewnie na byłego profesora i otworzyła  list. Po przeczytaniu na jej twarzy wrósł  uśmiech, a w oczach zatańczyły iskierki szczęścia. Czarne spokojne włosy, nagle przebiegły wszystkie barwy.
-Pan Potter załatwił Ci rok wcześniej. Kończysz 11 lat w październiku, ale Harry Potter to Wybraniec. - jego głos stał się spokojny, a na wzmiankę o Potterze - drwiący. W jego oczach nadal szalały ogniki radości mimo, iż na całej twarzy miał rozciągniętą maskę obojętności.
-To dobrze. - powiedziała cicho Setumsempra i wróciła do tworzenia eliksiru. Snape pochylił się nad córką i pocałował w czoło. Wyszedł zostawiając zszokowaną córkę. Jej ojciec, rzadko pozwalał sobie na czułości.
Teraz każda z młodych dziewczynek uśmiechała się do siebie szeroko. Ich nowa przygoda za niedługo miała się odbyć.

Rozdział nie betowany